OUR SUCCESS

ALL NIPPON AIRWAYS ANGEL OCT'17
My Testimonial, thank you Ajarn Aum and Perfect Angels

ความในใจจากน้องแพร์ถึงอาจารย์อุ้ม “สวัสดีค่ะ อาจารย์ นี่แพร์เองค่ะ : “)           เริ่มตั้งแต่วันพรีสกรีนที่จะเข้ามาเรียนที่นี่เลยค่ะ จริงๆแล้วมีสิ่งที่แพร์กังวลมาตลอดก็คือเรื่องอายุบวกกับความมั่นใจของตัวเองที่มีน้อยมากเพราะก่อนหน้าก็เคยลองไปสมัคร ตกพรีสกรีนแทบจะทุกสายแล้วก็หยุดไปหลายปีเลยค่ะ วันนั้นตัดสินมาลองดู ถ้าอาจารย์บอกว่าไม่ ก็คงจะไม่ลองสมัครแล้ว แต่ถ้าอาจารย์บอกว่าเรามีความเป็นไปได้นะ เราก็เชื่อและลองอีกสักตั้ง           วันนั้นเจออาจารย์ครั้งแรก ตื่นเต้นมากเหมือนกำลังสัมภาษณ์กับกรรมการอยู่จริงๆ และแล้วอาจารย์ก็รับหนูเข้ามาเรียน ขอบคุณนะคะ และนั่นมันก็คือจุดเริ่มต้นที่หนูได้พัฒนาตัวเอง           ในส่วนของภาษา การที่เราได้พูดคุยกับ Teachers ที่น่ารักทุกคนซึ่งเป็นเจ้าของภาษาได้ฝึกบ่อยๆ ทำให้หนูรู้สึกคุ้นชิน ฟังได้มากขึ้น กล้าพูดมากขึ้น และยังได้ฝึกเขียน ซึ่งก็เหมือนเป็นการเตรียมคำตอบเวลาไปสัมภาษณ์ทำให้หนูรู้สึกมั่นใจขึ้นเวลาไปสัมภาษณ์ พอเริ่มมาเรียนคลาส Wings หนูก็ได้ฝึกทั้งการยิ้ม ยืน เดิน นั่ง หนูยังจำได้แม่น เสียงอาจารย์ที่บอกว่า “ลูกแพร์กดคางลงเดี๋ยวนี้” “พูดเปิดปากหน่อย ยิ้มเยอะๆ” เวลาไปสัมภาษณ์เสียงนี้ยังดังอยู่ในหัวเลยค่ะ เรียกว่าอาจารย์ใส่ใจกับทุกๆรายละเอียดเลยค่ะ           แล้วก็เห็นด้วยสุดๆว่า คลาส Wings ดีกว่าการเข้าคอร์สลดน้ำหนักที่ไหนๆ เพราะลดน้ำหนักแบบเห็นผลไวที่สุด ไม่รู้ว่าทำไมลดมาตั้งนานทำไม่ได้ พอเริ่มคลาสนี้เท่านั้น น้ำหนักหนีไปหมดเลยค่ะ แฮะๆ           ส่วนการเข้าเรียน Intensive แต่ละครั้ง ก็ติวกันจนดึกเลย บอกเคล็ดลับต่างๆ เพราะอาจารย์ก็อยากให้ทุกคนพร้อมสำหรับการสัมภาษณ์ที่สุด การเตรียมตัวไปสัมภาษณ์แต่ละที บางทีหนูก็รู้สึกว่ามันเหนื่อยมากเลยค่ะ แต่ในขณะเดียวกันสิ่งที่หนูเห็นคือ อาจารย์ก็ตั้งใจมาติวให้พวกหนู อยากให้พวกหนูติดปีกกันทุกคน อาจารย์เหมือนจะเหนื่อยมากกว่าพวกหนูด้วยซ้ำ กว่าจะกลับถึงบ้าน ไหนจะไปตรวจการบ้านให้พวกหนูอีก หนูเคยสงสัยว่าอาจารย์นอนตอนไหน มีเวลาพักบ้างหรือเปล่า หนูรับรู้ได้ถึงสิ่งที่อาจารย์ทุ่มเทให้กับพวกเรา อาจารย์รักพวกเรามากจริงๆ และนั่นก็คือสิ่งที่ทำให้หนูไม่ท้อค่ะ ผิดหวังจากการไปสัมภาษณ์หลายๆที่เป็นธรรมดาที่ทุกคนก็เสียใจ แต่พอมานึกถึงเวลาเราไปเรียน เวลาไปปรึกษากับอาจารย์ปัญหาหยุกหยิก หนูทำอย่างไรดีคะ อาจารย์ไม่เคยปล่อยผ่านเลย ช่วยหาวิธีแก้ ช่วยเตือนในสิ่งที่หนูพลาดมาตลอด ขนาดอาจารย์ยังทุ่มเทขนาดนี้ แล้วเราล่ะ ก็ต้องตั้งใจทำมันให้เต็มที่ บอกกับตัวเองทุกครั้งที่เดินเข้า รร ว่าจะต้องนั่งโซฟาม่วงนั้นให้ได้ 555           หนูจำได้ว่าก่อนไปสัมภาษณ์ไฟนอล ANA อาจารย์บอกหนูว่า “คว้าปีกมาให้ได้ คว้ามาให้หายเหนื่อยหน่อย” นั่นคือสิ่งแรกที่หนูนึกถึงหลังจากที่เปิดดูเมลล์ประกาศผล หนูอยากบอกอาจารย์เป็นคนแรกว่า “หนูทำได้แล้วค่ะ” หนูไม่รู้ว่าความรู้สึกตอนนั้นมันจะอธิบายออกมายังไง รู้สึกแค่ว่า ถ้าอาจารย์อยู่ตรงหน้าก็คงจะวิ่งเข้าไปกอดแล้ว หนูอยากขอบคุณอาจารย์มากๆเลยค่ะ ขอบคุณจริงๆ ที่พาหนูมาถึงฝันแล้ว วันที่รอมานานมันมาถึงแล้วจริงๆ เป็นอะไรที่พิเศษมากเลยค่ะ ^________^           อีกหนึ่งสิ่งที่หนูอยากบอกกับอาจารย์ค่ะ “หนูรักอาจารย์นะคะ หนูรู้สึกอุ่นใจทุกครั้งที่อาจารย์ให้กำลังใจ มันทำให้หนูฮึบ สู้ต่อไปได้ และก็หนูเป็นห่วงสุขภาพค่ะ อาจารย์พักผ่อนน้อยมากจริงๆ บำรุงเยอะๆหน่อยนะคะ”           

สุดท้ายแล้วหนูยังคิดถึงเพื่อนทุกคนในคลาสอยู่เลยค่ะ คิดถึงตอนนั่งเรียนด้วยกัน อยากให้ทุกคนติดปีกกันไวๆ …แล้วหนูจะใส่ชุดฟอร์มกลับมาหานะคะ ^___^*  

by ลูกแพร์    อิศราภรณ์ ทิศสปาโมกข์