อาจารย์อุ้มขา…..สวัสดีค่ะ (^o^)
อาจารย์เชื่อมั๊ยคะ ผ่านวันประกาศมา2-3วันแล้วหนูยังปลื้ม ดีใจ ยิ้มไม่ยอมหยุดเลยค่ะ อิอิ ก็เพราะว่ากว่าจะผ่านขั้นตอนการคัดสรรของ Flydubai มาแต่ละรอบทำเอาหนูกับเพื่อนๆลุ้นหัวใจจะวายกันนะสิคะ…คณะกรรมการก็อารมณ์ดีจริงๆ แกล้งอำผู้สมัครกันสนุกสนาน ถ้าหนูไม่ได้มานั่งตาแป๋วเรียน Intensive กับอาจารย์คืนนั้นนะคะ หนูรุ่งริ่งแน่เลย ข้อสอบข้อเขียน ทั้ง 2 รอบทำเอาหนูนั่งกุมขมับเลยค่ะ แกรมม่า มันยากง่ะ แถมมีข้อสอบเลขอีก…เสียงจิ้มเครื่องคิดเลขดัง แต๊กๆๆๆ แข่งกันลั่นห้องเลยค่ะ ฮ่าๆ กลัวทำไม่ทันเวลากัน
( >< ) แล้วคำถามที่อาจารย์ติวให้ รอบไฟนอล…ช่วยชีวิตหนูไว้มากกกกเลยค่ะอาจารย์ อาจารย์ช่วยขัดเกลาเรื่องราวประสบการณ์การทำงานของหนูออกมาใช้อธิบายและตอบคำถาม เวลาพูดให้กรรมการฟังมันดู professional และเป็นผู้ใหญ่ขัดกับตัวตนหนูมั่กมาก อย่างน้อยๆเขาก็ไว้ใจหนูขึ้นมานิดนึง ว่าทำงานให้เขาได้นะ^^ โอ๊ะ…อาจารย์ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะหนูจะเป็นพนักงานที่ดีน่ารัก ไม่ทำความชั่วร้ายให้อาจารย์ส่งเสียงโฟนอินข้ามทวีปไปถึงดูไบแน่นอนค่ะ อิอิ คอนเฟริม !
( ปีกนี้เป็นปีกที่ 2 ) ในชีวิตของหนูแล้วนะคะอาจารย์ …. ขอบพระคุณอาจารย์อุ้ม หนูดีใจมากๆเลยที่ได้เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ถึงแม้จะได้งานแล้วก็ยังแอบมาเรียน Intensive กับอาจารย์อยู่บ่อยๆ จนหลายๆคนชอบมาทักว่าคุ้นหน้าหนู เคยเจอสนามนี้ๆ อินเทนซีฟสายนี้ ใช่มั๊ย…เอิ่มจริงๆหนูก็จำไม่ได้หรอกค่ะว่าไปทำอะไร ที่ไหนมาบ้าง ฮ่าๆๆ เพราะมันเยอะมาก รู้แค่อย่างเดียวต้องตั้งใจเรียน พยายามเก็บรายละเอียด เคล็ดลับของอาจารย์ทีละน้อยๆ ไปสมัครแต่ละที่ก็ได้ประสบการณ์กลับมาแก้ไขจุดบกพร่องของตัวเอง มาปรึกษาอาจารย์ จนพักหลังหนูชินสนามแล้วค่ะ เขาถามอะไรมาก หนูก็ยิ้ม หึหึ อยู่ไหนใจ เคยโดนถามมาหมดแล้ววว อาจารย์สอนมาหมดแล้วว ^^ ควรจะตอบได้แล้วว
ถ้าถามว่าเหนื่อยมั๊ย “ เหนื่อย “ ถ้าถามว่าท้อมั๊ย “มาก” แต่หนูก็ไม่หยุดที่จะเดินตามความฝัน หนูเชื่อว่าถ้าพยายาม พัฒนา ปรับปรุงข้อผิดพลาดอยู่เสมอ คงมีสักที่เขาเห็นความสามารถของเรา
โชคดีนะคะ ที่หนูมาเรียนสถาบัน Perfect Angel แห่งนี้ มีอาจารย์คอยให้คำปรึกษาอย่างใกล้ชิด ทั้งในห้องเรียนและโลกไซเบอร์อย่าง วอทแอพ ไลน์ อีเมลล์ ^^ ได้รู้จักเพื่อนๆที่น่ารักมีความฝันเดียวกัน สู้ไปด้วยกัน มีพี่ๆทีมงานเลขาอาจารย์อุ้มคอยช่วยเหลือทุกๆเรื่อง คงเหนื่อยกันน่าดูเลย ขอบคุณมากๆนะคะ ประทับใจทุกสิ่งเลยจริงๆ
by น้องจูล ศุภสุตา สุรัฐติกุล