ความในใจจากน้องปาล์มมี่ กมลทิพย์ แก้วพะเนา ถึงอาจารย์อุ้ม
กรี๊ดดดๆๆๆ หลังจากที่รอคอยผลมาเกือบสองเดือน ตอนนี้ก็ได้ซักที ดีใจมากๆและที่ดีใจกว่านั้นได้เขียนความในใจของอ.อุ้มเนี่ยแหละ ที่รอคอย ห้าๆๆ
ขอบคุณอาจารย์มากๆที่ทำให้ปีกของหนูงอกออกมาทั้งๆที่ยังไม่ได้มีโอกาสเรียนคอร์สแอร์กะอาจารย์เลยอิ้งหนูก็ไม่แน่น ไม่รู้จาทำให้อาจารย์ขายหน้ารึเปล่า เสียชื่อ อ.อุ้ม หมด เหอๆ
ก่อนอื่นขอเล่าประสบการณ์(อันน้อยนิด)ในการสมัครแอร์ ครั้งแรก สมัครการ์ต้า ได้อีเมลล์มาให้ไปรอบสองแต่ก็ตกเพราะทำข้อสอบอิ้งไม่ผ่าน และการสมัครรอบสองก็ของบรูไนเนี่ย ได้มาได้ไงก็ไม่รู้ ยังงงๆอยู่เลยจำได้แค่ว่าตอนสัมภาษ์ตอบมั่วมาก อิ้งก็ไม่แน่น ข้อมูลสายการบินก็รู้เท่าหางอึ่ง ไม่มีไรดีเลย ดีอย่างนึงได้กรรมการใจดี แต่ตอนออกมาเห็นเค้าแอบส่ายหน้าให้เราอ่ะ ตอนนั้นคิดเลยชั้นไม่ได้ชัวร์ๆจากนั้นก็กลับมาสอบมิดเทอม ชีวิตช่วงนั้นฉุกละหุกมากๆ แต่อยู่ๆก็มากะทันหัน
ต้องขอบคุณ อ.อุ้ม มากๆที่คอยเป็นเทรนเนอร์ให้เสมอ ทั้งเสื้อผ้า หน้า ผม ข้อมูลทุกอย่าง แนวทางการตอบอาจารย์ทำให้หนูอึ้งมากๆ หนูเคยเรียนกะอาจารย์แค่ครั้งเดียว แต่อาจารย์ก็จำหนูได้ ชื่อแล้วว่าอาจารย์ใส่ใจลูกศิษย์ทุกคนจริงๆ จำได้เลย ตอนแรกที่มาพรีสกรีนกับอาจารย์ เกือบไม่ได้เรียน เพราะตอบคำถามอาจารย์ไม่ได้ แต่อาจารย์ก็ให้โอกาส ขอบคุณมากค่ะ…ขอให้อาจารย์เป็นที่รักของลูกศิษย์ตลอดไป และสวยวันสวยคืนนะคะ
อยากฝากบอกเพื่อนๆที่กำลังสมัครอยู่ตอนนี้ อย่าเพิ่งท้อ สู้ต่อไป ซักวันต้องเป็นวันของเรา
สุดท้าย ขอบคุณ พ่อ แม่ และพี่สาว ที่ช่วยสนับสนุนมี่มาตลอด ทำให้มี่ได้มีวันนี้
by น้องปาล์มมี่ กมลทิพย์ แก้วพะเนา
ขอบคุณพี่จิ๊บ(ผู้ที่บอกข่าว ถ้าไม่มีเจ๊ มี่คงยังไม่รู้ว่าตัวเองได้ สำคัญมากๆ ขอบคุณจริงๆเจ๊)
ขอบคุณอีอ้วน(ที่คอยอยู่ข้างชั้นเสมอ) จูลี่(ผู้ช่วยแปลอิ้งให้) ยองฮี(ให้กำลังใจเสมอ) นินนี่ พี่เอ(แผนกคำถาม)
และทุกคนที่ไม่ได้กล่าวชื่อ ขอบคุณด้วยใจจริงค่ะ