ความในใจจากน้องปุ้ย นาตยาณี จันนนท์ ถึงอาจารย์อุ้ม อ.อุ้มขา^_^ ได้แล้วค่ะ ปุ้ยได้แล้วค่ะ อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดด ตั้งแต่เริ่มเรียน ได้พัฒนาภาษา บุคลิกภาพ การตอบคำถาม แบบเป๊ะๆที่เป็นตัวเรา ปุ้ยมั้นใจขึ้นเยอะเลยค่ะ อ.เป็นผู้หญิง อีกคน ที่ปุ้ยคิดว่าเก่งที่สุดในโลกกกกก สวย สาว สองพันปี เอิ๊กๆๆๆ ขอบคุณ อ.อุ้มมากๆนะคะ สำหรับทุกอย่าง ที่ขัดเกลาปุ้ยจนเป็นผู้เป็นคนกะเค้าบ้าง อิอิ ^_^ อ.ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ปุ้ยมันพวกเอาตัวรอดเก่ง เลื้อยไปได้เรื่อย แหะๆ (อยากหอมแก้ม อาจาร์ยอีกจัง) ขอบคุณ พี่โน๊ต กับคำถามล้านแปดของปุ้ย ขอบคุณ คุณแม่อาจาร์ย กับ สูทแจ่มๆ เนี๊ยบๆ เก๋เชียว ขอบคุณ พี่และเพื่อนๆเลขาอาจาร์ยที่ไม่เคยเหน็ดเหนื่อยกับ คำถาม โน่น นี่ นั่น และ ก็ นั่น นี่ โน่นของปุ้ยเลย ขอบคุณ คุณแม่ เกม เพื่อนๆที่ทำงาน และที่โรงเรียน สำหรับ กำลังใจเต็มเปี่ยม Thank you, Neil. You helped me a lot to improve my English skills. ปล. นี่ ปุ้ยได้เป็นนางสาวไทย หรือว่า ปุ้ยได้เป็นแอร์ ความรู้สึกมันตื้นตันจนล้น เหมือนได้มงกุฎ ^_^
รักอาจาร์ยนะคะ รักษาสุขภาพด้วย จุ๊บๆ^___^ หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะคะ
by น้องปุ้ย น.ส.นาตยาณี จันนนท์