OUR SUCCESS

To be the best. You must learn from the best.

ศศิมา ชิตเกษรพงศ์ ( แก้ว )


Now
PHUKET
Then
-
Name
ศศิมา ชิตเกษรพงศ์ (Kaew/แก้ว)

Phuket Air Angel Jul10
My Testimonial, thank you Ajarn Aum and Perfect Angels

ความในใจจากน้องแก้ว ศศิมา ชิตเกษรพงศ์ ถึงอาจารย์อุ้ม ไม่อยากเชื่อเลยว่าฝันจะเป็นจริง จากที่หนูฝ่าฟันอุปสรรคจนบางครั้งท้อและเหนื่อยกับการสมัครสายการบิน ไม่เคยคาดคิดว่าจะได้เป็นแอร์กับเขา เกือบถอดใจไปแล้ว (-_-“) สุขใจบ้างทุกข์ใจบ้าง แต่ทุกๆครั้งคำแนะนำของอาจารย์จะยังคงใช้ได้อยู่เสมอ เทคนิคต่างๆสำหรับสายการบินที่ต่างกันออกไป ไม่น่าเชื่อว่า มันจะมีรายละเอียดปลีกย่อยมากมายอะไรขนาดนี้ แล้วการเรียนคลาส Intensiveกับอาจารย์นั้น มีค่ามากมายในวัน walk in, interview, final และ processต่างๆ มันฝังแน่นอยู่ในหัวจนแกะไม่ออก แหะๆๆ เพราะข้อมูลที่อาจารย์ให้มามันเยอะม๊าก..ก จนบางทีเอากลับไปฝันด้วย  /(o_O)   แต่คิดอีกที ก็เพราะข้อมูลมากมายนั่นแหละ ที่ทำให้หนูมีวันนี้   และแล้ววันแห่งการรอคอย ก็ได้สิ้นสุดลงเสียที เมื่อหนูมีรายชื่อปรากฏอยู่ในไฟนอลลิสของภูเก็ตแอร์ ตายละวา เค้าว่ายน้ำไม่แข็งอ่า อาจารย์ก็บอกทุกๆๆคนด้วยความหวังดีว่าใครว่ายไม่แข็งรีบไปเรียนซะ เกิดไม่ผ่านว่ายน้ำขึ้นมา “ชั้นจะโกรธธธธธ”งืมๆๆ หนูรับฟังด้วยความกังวลใจ และกลัวจนจะร้องไห้ เมื่อไปเรียนว่ายน้ำ เง้อ...น้ำลึกอะ กลัวจัง แล้ววันว่ายน้ำก็มาถึงอย่างรวดเร็ว ใจเต้นตุ๊บๆๆต๊อบๆๆ หันไปทางนู้น โหย ไมว่ายกันเร็วจัง จะรีบไปไหนเนี่ย เกรงใจคนว่ายไม่เก่งบ้าง เค้ากลัวนะ เหอๆๆ พอถึงตาหนูว่าย พี่กรรมการก็จ้องตาเขม็ง ในใจหนูก็คิดว่า “หนูรู้คะว่าต้องว่าย แต่ขอทำสมาธิแป๊บนะคะ พี่”ว่าแล้วก็สูดลมเข้าปาก ป่องเป็นปลาปั๊กเป้า พุ่งตัวเป็นปลาเข็ม มุดหัวลงน้ำเป็นเมอเมด (อย่างกับว่ายเก่งอะนะ) เทคนิคต่างๆเริ่มมา ตอนนั้นคิดแต่เพียงว่า ฮึบๆๆ อีกนิดเดียวๆ ฮึบๆๆ เห็นบันไดอยู่รำไร ย๊าก...ก  คว้าแทบไม่ทันเกือบลื่นพรวด 555 หนูทำได้แล้วนะคะอาจารย์ ฮือๆๆ อยากร้องไห้ กลัวว่ายน้ำยิ่งกว่าสัมภาษณ์อีก หนูทำได้ๆๆๆๆ หนูทำให้ทุกคนภูมิใจในตัวหนูได้แล้ว ฮือ T^Tอยากร้องไห้เป็นชาเขียว    

หนูต้องขอขอบคุณ อาจารย์อุ้มมากๆเลยคะ ที่ทำให้หนูมีวันนี้ หนูทนรอคอยมานาน ในที่สุดหนูก็ทำให้อาจารย์ภูมิใจได้ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำต่างๆ คำพูดปลอบใจ คำเคี่ยวเข็ญที่ทำให้หนูมีแรงฮึดที่จะสู้ต่อไป สู้ต่อหน้ากรรมการที่ว่าโหดแสนโหด ฝึกยิ้มจนเส้นเลือดเกร็งกระตุกกันเลยทีเดียว แต่ทุกๆอย่างก็ผ่านมาด้วยดี ขอบคุณจริงๆคะ ขอบคุณคุณพ่อ คุณแม่อาจารย์ ที่คอยช่วยเหลือด้านเสื้อผ้าอลังการมากๆคะ และกรูมมิ่งต่างๆมากมาย ขอบคุณพี่โน้ต สำหรับคำแนะนำ ตลอดเวลาที่แก้วได้สมัครเรียนที่นี่ ผ่านทางโทรศัพท์ ที่โทรถามพี่บ่อยเหลือเกิน แล้วพี่ก็ไม่เบื่อที่จะตอบให้เราหายงง ขอบคุณคะ ขอบคุณพ่อและแม่ของแก้ว ที่คอยสนับสนุนอยู่ตลอดเวลา พ่อที่มาคอยรับส่งตลอดแม้มันจะดึกดี่น ห้าทุ่มเที่ยงคืน ขนาดไหน แม่ที่คอยซื้อของกินไว้บำรุงกำลัง เมื่อยามแก้วหมดเรี่ยวแรง แม้เวลาที่แก้วท้อและเหนื่อย ก็จะมีคำพูดให้กำลังใจอยู่เสมอๆ จนวันนี้หนูทำได้แล้วนะคะ ขอบคุณ มายดาลิงค์ ที่อยู่เคียงข้าง คอยสอน คอยเตือนให้อ่านบทเรียน ให้คำแนะนำ และให้รางวัลล่อใจต่างๆนานาๆหากได้เป็นแอร์ หุหุ เตรียมซื้อไว้เลยนะคะ อิอิ ขอบคุณ: เพื่อนส้ม ภูเก็ตแอร์เฮ้ยแก ชั้นโทรหาแกกระหน่ำมากๆเลยเดือนนี้ ขอบใจมากๆน๊าตัวเอง ที่คอยรับโทรศัพท์เราตลอด ตอบนู่นตอบนี่ (อาจจะรำคาญอะนะ แต่ชั้นไม่สน 5555) ให้ชั้นหายสงสัยตลอดเวลา และคอยบอกชั้นตลอดว่า “แกทำได้เว้ย อย่าคิดมากดิว้า”ประโยคเดิมๆที่ได้ผลทุกครั้ง เพื่อนส้ม ชั้นขอให้แกได้สายการบินที่แกใฝ่ฝันไว้นะ ชั้นก็เชื่อว่าแกทำได้อยู่แล้ว คนอย่างแกหน่ะ สายนั้นอะนะ รู้ๆอยู่ “คุณค่าที่ส้มคู่ควร”สู้ๆนะแก ชั้นเป็นกำลังใจให้ตลอดเวลาจ้า เพื่อนหนอยแน่  หนอยแน่จ๋า เราตัวติดกันทุกวันที่เราไปสัมภาษณ์ด้วยกันเลย ทั้งวันแรกยันวันสุดท้าย  ขอบคุณนะจ๊ะที่เคียงบ่าเคียงไหล่กัน สู้ด้วยกัน เพื่อนแอ๊บดีใจที่ได้รู้จักแก แล้วก็ยิ่งดีใจที่รู้ว่าเราจะไปบินด้วยกัน เย้ๆๆ เพื่อนปุ้ย คอยตอบชั้นตลอดเลย เวลาชั้นสงสัยอะไร ขอบใจนะ เพิ่งรู้จักกันแต่เหมือนคุ้นเคยกันมานาน และขอบคุณเพื่อนๆอีกหลายคนที่เคยคุยด้วยและบินไปกันเกือบหมดแล้ว และที่เพิ่งรู้จักกัน ทำให้เราไม่เหงาในวันต่างๆที่เราอยู่คลาสเรียน สู้ๆกันนะทุกคน ไม่ไกลเกินเอื้อม Thanks to Mother Mary, for being with me, supporting me and guiding me when I’m through. You’re always there when I need you.   

by น้องแก้ว ศศิมา ชิตเกษรพงศ์