ความในใจจากน้องแพรว สิริวิมล วัฒนกูล ถึงอาจารย์อุ้ม
ในที่สุดดดด ก็ได้เปงนางฟ้ากะเค้าซะที จำได้เลยตอนแรกที่เข้ามาเรียนกะอาจารย์ใหม่ๆ ตอนแรกก็คิดว่าทำไมการเปงแอร์มันต้องมาเตรียมพร้อมขนาดนี้ด้วยหรอ ถึงกะต้องมาเทคครอสเรียนเรยหรอ แต่พอมาเรียน Intensive วันแรกจำได้ว่าอาจารย์ให้ คนขึ้นมาพูด intro ให้ฟัง ก็รู้ได้เรยว่าการจะเปงแอร์นั่นต้องพร้อมจิงๆๆ และวันนั่นเรยที่อาจารย์ให้เดินไปที่ละคน จำได้เรยแพรวยังม่ะทันได้เดินเข้าไปซักก้าวเรยอ่า อาจารย์ก็บอกว่า “ยัยแพรวแกหยุดตรงนั้นเรย!!!ยังม่ะทันไรเรย ช้านเหงหน้าแกสั่นผับๆๆๆๆ ” แต่ก็รู้สึกได้เรยนะค่ะว่ามันสั่นจิงจัง ม่ะเคยคิดว่าจะสั่นได้ขนาดนี้ แต่มันจิงๆๆอ่าพอเหงหน้าอาจารย์ทีไรม่ะว่าจะเปงตอนท่อง interview ที่คิดว่าตัวเองท่องมาจากบ้านได้แป๊ะมั่ก ๆ แต่พอสายตาประสานกะอาจารย์เท่านั่นแหละ หัวสมองก็เหงถึงความว่างเปล่าจิงจัง แต่อาจารย์ก็ทำให้ลูกศิษย์คนนี้ได้ สานฝันของตัวเองได้สำเร็จ ขอบคุนอาจารย์มากนะค่ะ สำหรับความเอาใจใส่ และ ความทุ่มเทในการสอนของอาจารย์ ที่ทำให้ลูกศิษย์คนนี้ถึงฝันกะเค้าซักที
*: ))))))))),, อ่ออแล้วก็...อาจารย์ทำให้การทำกรุ๊ปที่ว่าโหดอยู่แล้ว โหดดดดมากขึ้นมากเรยค่ะ ซึ่งพอไปสนามจิงมันดูง่ายขึ้นถนัดตา แบบจิงๆตอนแรกก็คิดว่าตัวเองพูดได้นะ แค่ทำกรุ๊ปพูดๆๆกานมันจะมีไร แต่พอลองทำครั้งแรกเท่านั้นแหละ เริ่มจากหน้าอันดับแรกเรย สั่นอีกแล้ว ฮ่าๆๆ แล้วก้อจำได้เรยว่าใบ้รับประทานคร่า แต่หลังจากนั่นก็รู้สึกได้เรยว่าการฝึกฝนมันทำให้แพรวทำได้จิงๆ อาจารย์เน้นย้ำตลอด กระตุ้น(ต่อมความตื่นเต้น) ให้พุ่งปี๊ดดด แต่มันเปงประโยชน์กับแพรวมากเรยคร่ะ มันทำให้จากคนที่ม่ะเคยคิดว่าทำไม ต้องมานั่งยิ้มเหมือนคนบ้า (ตอนแรกคิดจิงๆนะ) แต่มันก็จิงๆๆอ่า มันทำให้เราแพรวซึมซับ และมันก็ได้ผลจิงๆ ยิ้มมันเข้าไป *: ))))),,
+ แก... เพชร แท้งกิ้วนะแก ถ้าม่ะมีแกม่ะเรียนด้วยอ่าคงเหงาน่าดู ร๊ากแก..คริคริ แกบินตามมานะเว่ย ช้านเชื่อว่าแกทำได้ แล้วก็จิ๊บด้วยที่ช่วยเหลือ และให้คำแนะนำช้านนะ วันนั้นถ้าไปกานม่ะทันคงแย่อ่าแก ดีที่แกซิ่ง ปาดทุกที่ ฮ่าๆๆ กร >>เราเปงกำลังใจให้แกนะ ยืดดดต่อไปแก แต่อย่าลืมสองข้างนะโว้ยยย!!!
+ ขอบคุน คุนเจ้น้ำหวาน กะคุนแม่ที่คอยให้กำลังใจ ค่อยถามไถ่ และให้คำปรึกษาดีๆๆกะน้องคนนี้เสมอ เด๋วจะบินไปหาที่เกาหลีนะอย่าลืมมารับหละ อิอิ ,,
by น้องแพรว สิริวิมล วัฒนกูล
+ ขอบคุนพี่ๆๆที่โรงเรียนนะคร่า พี่นิ้ง พี่มุก พี่น้ำขิง สำหรับคำแนะนำดีๆ และความช่วยเหลือในทุกๆครั้ง
+ เพื่อนๆในคลาสวิ้ง อันอัน มิ้น เอ จูน น้ำผึ้ง เจน นัน ไอติม พี่แตง พี่เหมียว พี่แม็ค พี่น้ำหวาน..ทุกคน...แท้งกิ้วทุกคนสำหรับการถามไถ่ และร่วมชะตากรรม คัดม่ะรู้กี่จบต่อกี่จบกานมา เออยกเว้น เอ น้ำผึ้ง อิมิ้น ที่น่าอิจฉาจิงๆ ,, ม่ะเคยจะได้คัดเรยนะแก ชิชิ ....จูน แกแท้งกิ้วมั่กนะแก สำหรับการช่วยเหลือ ม่ะงั้นวันนั้นเราตายแน่ๆๆอ่าเล่าเรื่องแล้ว งงตัวเอง...ฮ่าๆๆๆ,,เออแล้วก็ขนมถุงใหญ่ถุงนั้นของแก เชื่อเรยอ่าว่าแกหิวจิงจัง,,
+ ขอขอบคุน 7-11ที่เอื้อเฟื้อข้าวไข่เจียวกุ้ง ที่ทำให้....ช้านคลอเรสเตอรอลสูงงงงงงงได้อีกกกก...เห้อออลดกานไป
+ขอบคุนม้า กะป๊า มากนะคร่ะที่ค่อยรับฟัง และคอยสนับสนุนลูกคนนี้มาโดยตลอด ไม่ว่าจะมีเรื่องไรม้ากะ ป๊าก็ค่อยอยู่ข้างๆและให้คำปรึกษากับแพรวเสมอ แล้วก็ขอโทดที่ทำให้ไม่สบายใจและเสียใจในหลายๆครั้ง แต่ม้ากะป๊าก็ม่ะเคยบ่นหรือโกดลูกคนนี้เรยยยจิงงๆ ดีจัยยยยย....ที่ซู๊ดดดดในโลกเรย ในที่สุดก็ได้เปงกะเค้าซักที่เนอะม้าป๊าเนอะ ไปเที่ยวกาน,, คริคริ